Wyobrażenie: Izraelici maszerują z Arką wokół Jerycha.

1 Jerycho było silnie umocnione i zamknięte przed Izraelitami. Nikt nie wychodził ani nie wchodził. 2 I rzekł Pan do Jozuego: «Spójrz, Ja daję w twoje ręce Jerycho wraz z jego królem i dzielnymi wojownikami. 3 Wy wszyscy, uzbrojeni mężowie, będziecie okrążali miasto codziennie jeden raz. Uczynisz tak przez sześć dni. 4 Siedmiu kapłanów niech niesie przed Arką siedem trąb z rogów baranich. Siódmego dnia okrążycie miasto siedmiokrotnie, a kapłani zagrają na trąbach. 5 Gdy więc zabrzmi przeciągle róg barani i usłyszycie głos trąby, niech cały lud wzniesie gromki okrzyk wojenny, a mur miasta rozpadnie się na miejscu i lud wkroczy, każdy wprost przed siebie».
6 Jozue, syn Nuna, wezwał kapłanów i rzekł im: «Weźcie Arkę Przymierza a siedmiu kapłanów niech weźmie siedem trąb z rogów baranich przed Arką Pańską». 7 Po czym rozkazał ludowi: «Wyruszcie i okrążcie miasto, a zbrojni wojownicy niech idą przed Arką Pańską».
8 I stało się, jak Jozue rozkazał ludowi. Siedmiu kapłanów, niosących przed Panem siedem trąb z rogów baranich, wyruszyło grając na trąbach, Arka zaś Przymierza Pańskiego szła za nimi. 9 Zbrojni wojownicy szli przed kapłanami, którzy grali na trąbach, a tylna straż szła za Arką, i tak posuwano się, stale grając na trąbach.
10 A Jozue dał ludowi polecenie: «Nie wznoście okrzyku, niech nie usłyszą głosu waszego i niech żadne słowo nie wyjdzie z ust waszych aż do dnia, gdy wam powiem: Wznieście okrzyk wojenny! I wtedy go wzniesiecie». 11 I tak Arka Pańska okrążyła miasto dokoła jeden raz, po czym wrócono do obozu i spędzono tam noc. 12 Jozue wstał wcześnie rano, kapłani wzięli Arkę Pańską, 13 a siedmiu kapłanów niosących siedem trąb z rogów baranich szło przed Arką Pańską, grając bez przerwy na trąbach w czasie marszu. Zbrojni wojownicy szli przed nimi, a tylna straż szła za Arką Pańską i posuwano się przy dźwięku trąb. 14 I tak okrążyli miasto drugiego dnia jeden raz, po czym wrócili do obozu. Przez sześć dni codziennie tak czynili.
15 Siódmego dnia wstali rano wraz z zorzą poranną i okrążyli miasto siedmiokrotnie w ustalony sposób: tylko tego dnia okrążyli miasto siedem razy. 16 Gdy kapłani za siódmym razem zagrali na trąbach, Jozue zawołał do ludu: «Wznieście okrzyk wojenny, albowiem Pan daje miasto w moc waszą! 17 Miasto będzie obłożone klątwą dla Pana, ono samo i wszystko, co w nim jest. Tylko nierządnica Rachab zostanie przy życiu – ona sama i wszyscy, którzy są wraz z nią w domu, albowiem ukryła wywiadowców, których wysłaliśmy. 18 Ale wy strzeżcie się rzeczy obłożonych klątwą, aby was chęć nie ogarnęła wziąć coś z dobra obłożonego klątwą, bo wtedy uczynilibyście przeklętym sam obóz izraelski i sprowadzilibyście na niego nieszczęście. 19 Całe zaś srebro i złoto, sprzęty z brązu i z żelaza są poświęcone dla Pana i pójdą do skarbca Pańskiego». 20 Lud wzniósł okrzyk wojenny i zagrano na trąbach. Skoro tylko usłyszał lud dźwięk trąb, wzniósł gromki okrzyk wojenny i mury rozpadły się na miejscu. A lud wpadł do miasta, każdy wprost przed siebie, i tak zajęli miasto.

1. Miasto – serce

Jerycho było wielkim i potężnym miastem. W czasie wojny chronili się tam na pewno ludzie, dzieci, zwierzęta. Bogactwa poupychano w pancernych skrzyniach. Wszystko co najcenniejsze było zgromadzone w jednym miejscu, i silnie strzeżone.

Podobnie jest z nami. W naszym sercu magazynujemy i strzeżemy tego co jest dla nas najcenniejsze. Nasze wspomnienia, dobre chwile, pierwsze nieudane związki, te jeszcze z młodości, wspomnienia z czasów dorastania, pierwsze dorosłe kroki. Jest tam też to wszystko co napawa nas strachem i grozą: ból, zdrady, rozczarowania, strach.

Nasze serce może byś skąpane z cieniu, przysypane śmieciami i gruzem walących się nadziei. Ale może mieć też przestronne place zapraszające do spotkań i zwierzeń.

Co jest w Twoim sercu? Czego jest pełne? Czy to bardziej miejsce spotkań i radości, czy raczej królowania ciemności i kwasu?

2. Mur – twarz

Jerycho było chronione przez wielki mur. Miał mu gwarantować ochronę i bezpieczeństwo.

A Twoje serce? Co jest twoim murem? Co jest twoją granicą, za którą mało kto może zajrzeć? Z jakich cegieł, doświadczeń, go wznosisz? Może są tam jakieś bolesne wspomnienia, niechciane uczucia…

Co widzą ludzie, którzy pragną głębszej relacji z Tobą, jaką twarz im pokazujesz? Czy Twoja twarz zachęca do kontaktu z Tobą, czy też raczej ma odstraszyć innych, aby się nie mieszali – bo w istocie boisz się o to co jest zgromadzone w Twoim sercu.

3. Bóg

Zanim padnie mur Jerycha okrąża je Bóg w Arce Przymierza. To jedynie Bóg może sprawić, że człowiek poczuje się bezpiecznie, że wyjdzie ze swojej strefy schronienia, ze swojej piwnicy. Bóg już teraz, już od jakiegoś czasu stara się powiedzieć Ci o swojej miłości. Zauważyłeś Go? Daj się mu przekonać, że jesteś dla niego ważny. Porozmawiaj z nim o Waszej relacji, o tym czego się boisz, czego pragniesz i na co masz nadzieję.